Ostatnią rzeczą, która ciągle mi przypominała, że coś mi z tymi zębami kiedyś robili, były przyklejone od spodu zębów druty (zamiast aparatu retencyjnego). Po 4 latach same odpadły ;)

Gdzieś tam w twarzy tkwią śruby, mam nadzieję, że z nimi nic nie będzie złego się działo. 

Tak wygląda progeniczka 4 lata po operacji: 

A dla porównania, zdjęcie w przeddzień operacji:

Różnica kolosalna! :) To tak dla tych, którzy się jeszcze wahają czy podejść do operacji, czy warto. Oczywiście że WARTO! Pomijając aspekt wizualny, bo samoocena leci w górę, są jeszcze inne: 

- gryzienie kanapki to już nie urywanie kęsów za pomocą języka, 

- żucie gumy sprawia przyjemność,

- podczas rozmowy język nie ucieka przez szparę pomiędzy zębami, a co za tym idzie - nie seplenimy.

Jest jeszcze wiele innych pozytywów, ale są one tak indywidualne, ilu progeników i każdy odczuwa je w inny sposób. 

Odczuwam jednak do tej pory brak czucia w dolnej wardze. Nie jest to całkowity brak czucia, bardziej połowiczny. Przywykłam do funkcjonowania z nią, uważam podczas jedzenia, zwłaszcza zup - do tej pory zdarza mi się brudzić podczas jedzenia, jednak ludzie są wyrozumiali i mówią mi, kiedy coś mi cieknie po brodzie. Ostatnio jednak dolna warga często 'wpada' mi podczas mówienia i jedzenia pomiędzy zęby i jest pogryziona. Wynika to z jej bezwładności i niepełnego czucia. W zasadzie to chyba jedyne powikłanie pooperacyjne. Czucie miało wrócić po ok. 2 latach, jednak wątpię, żeby w moim przypadku wróciło całkowicie. 

To mój ostatni wpis, blog będzie nadal istniał, mam nadzieję że rozwiewa chociaż trochę Waszych wątpliwości - do tej pory dostaję od Was maile - każdy mnie cieszy, tak więc piszcie, postaram się odpowiedzieć na każde Wasze pytanie, pokierować jeśli chodzi o leczenie. 

Ściskam Was mocno i pamiętajcie, by dążyć do swych celów, zwłaszcza jeśli chodzi o operację, bo naprawdę warto! 

mój mail: kate91.x@wp.pl 

znajdź mnie na fb: https://www.facebook.com/chimera6